Page 17 - Özür_dilerim

Teoman: 15

— Canım annem, kırmızı hırkamı

almışsın, sağ ol.

Ben yine Teoman’ı inceliyordum.

Bu inceleme ekibine annem de ka-

tılmıştı. Teoman’ın annesi bizim me-

raklı bakışlarımızı sezmişti. Annem-

le sessizce konuştular. Biz oynarken

annem şaşkınca bize bakıyordu.

Yüz ifadesinden hem hayret hem de

memnunluk duyduğu anlaşılıyordu.

Bir ara Teoman, annesiyle tuvale-

te gitti. Ben hemen annemin yanına

koştum.

— Teyzeyle ne konuştunuz anne,

dedim heyecanla.

— Ben sana demiştim, dedi, an-

nem. Teoman özel bir çocuk diye.

— Ya, neymiş özelliği? Bu cüm-