Page 21 - Özür_dilerim
P. 21
den başka şeylerle vakit geçirmeliy- 19
dik. Bu ne olabilirdi ki? Düşünüp dur-
dum. Aklıma hiçbir fikir gelmiyordu.
O sırada kapı çaldı. Teoman, an-
nesi ve babasıyla kapıdaydı. Hemen
koşup onu kolundan tuttum.
— Haydi gel, odama gidelim, de-
dim.
Sesim her zamankinden yüksek
çıktı. Odama giderken kolunu ben-
den kurtarmaya çalıştı. Bu kadar kız-
gın olmasına anlam veremedim.
— Oğul, ben sağır değilim. Sade-
ce körüm. Yüksek sesle konuşmana
gerek yok, dedi.
Odama geldiğinde el yordamıy-
la etrafı yokladı. Sandelyeyi bularak
oturdu. Annesinin uyarısı üzerine ona
yardım etmeye çalışmadım.

