Page 24 - Özür_dilerim

— Annem örerken, desenine dokun-
22
dum. Benim gözlerim ellerimdir. ‹pinin
Özür Dilerim kalınlığı ve dokunuşundan anladım.

— Ya, dedim. Ben de sanmıştım ki.

— Özel bir yeteneğim mi var san-

dın. Oğul, bana bu konuda istediğin

her şeyi sorabilirsin. Konuşmak beni

anlamana yardım eder.

— Evet, gerçekten buna ihtiyacım

var. Sana da bir özür borcum var. O

zaman ilk sorumu soruyorum. Nasıl

okuyabiliyorsun?

— Onu da bize geldiğinde sana

göstereyim olur mu? Haydi şimdi

oyun oynayalım.

Teoman, çok güzel oyunlar bili-

yordu. Eline aldığı nesnelerin ne ol-

duğunu, dokunarak bir çırpıda söy-

lüyordu. Ben de gözlerimi kapaya-