Page 10 - Özür_dilerim

Ben ise şaşkın gözlerle ona baka-
8
kaldım. Teoman görme engelliydi.
Özür Dilerim Sallandıkça hızlanıyor, sevinç çığlık-

ları atıyordu.

Annesi ise annemin yanına oturdu.

Sohbete başladılar. Benim öyle kazık

gibi dikildiğimi gören annem,

— Oğlum haydi oynasana, diye

beni uyarıyordu.

Ancak o zaman kendime gele-

bildim. Annesinin Teoman’ la ilgi-

lenmesi gerekmez miydi? Bu durum

bana çok tuhaf gelmişti.

Kendimi toparladıktan sonra salın-

cağa bindim. Ne yazık ki hiç tat almı-

yordum. Sürekli Teoman’ı izliyordum.

Dikkat çekmemek için de hafif-

çe sallanıyordum. Bir ara Teoman,

bana döndü.