Page 12 - 01_bugunun_cocuklari.indd

cüğü sizi bile güldürdü.”

Çiçekler, saplarından sallanarak ona

baktılar. Bu bakışlar pek de hoş değildi.

Patavatsız, ne kadar iyi niyetli olursa olsun
adı çıkmıştı bir kere. Çevredeki çiçekler, bu

olaydan sonra onunla ilişkilerini tamamen

kestiler. Patavatsızlar da daha fazla üste-

lemediler. Kendi cinsindekilerle arkadaş-
lık, onlara yeterdi. Diğerleri sanki onların

konuşmalarını duymuyorlardı. Belki de al-

çakta yaşadıklarından ve fısıltılarla konuş-

tuklarından duyulmuyordu sesleri.

Bu bahçede iki dünya oluşmuştu. Özel

çiçeklerin dünyası ve patavatsızların dün-

yası. Patavatsızlar, birbirleriyle olan ilişkile-
rinde de içlerinden geldiği gibi konuşurlardı.

Karşısındakinin kırılacağını, üzüleceğini dü-

şünmeden akıllarından ne geçiyorsa ‘pat’

diye söylerlerdi. Hepsi aynı içtenlikte oldu-
ğundan birbirlerine kırılmazlardı. Bilirlerdi

10