Page 16 - Zaman aynası

ması onları da mutlu etmişti.

Çocuklar yemeklerini yiyip odaları-

na çıktıklarında Cahit, “Yiğit aynayı hiç

sevmedim. Sürekli kendimi görüyor ol-

mak beni rahatsız etti.” dedi.

Yiğit, “Al benden de o kadar. Düşse

kırılsa mutlu olacağım.” diyerek sinsi bir

şekilde Cahit’in gözüne baktı.

Cahit, kardeşini çok iyi tanıyordu. “Ak-

lından geçenleri unut. Babamın mutlulu-

ğunu görmedin mi? Onu üzmeye hakkı-

mız yok diye düşünüyorum. Yaz tatilinde

dursun, sonra bir hal çaresine bakarız.”

14