Page 10 - Adsız Yıldız

Uydursaydı. Düşündü… Düşün-
8
dü… O anda Dünya’dan bir ışık yan-
Adsız Yıldız sıdı. Ne olduğunu merak edip dik-

katlice baktı. Demek herkes uyumu-

yordu. Biraz daha yaklaştı Dünya’ya.

Yemyeşil bir ülkeydi burası. Dağla-

rı, denizleri, doğası muhteşemdi. Ay

ışığında bu kadar güzelse, gündüz

nasıl güzeldi kim bilir? Dikkatli bakın-

ca ışığın bir binadan çıktığını anladı.

Az daha yaklaştı. Konuşmaları bile

duyabiliyordu. Bir sürü insan otur-

muş, tartışıyordu. ”Özgürlük” diyor-

lardı, “vatan” diyorlardı, “kurtuluş”

diyorlardı. Ama daha fazlası rüzgâr

yüzünden anlaşılmıyordu. Yıldızın

Dünya’ya bundan fazla yaklaşması

olanaklı değildi. Dünya’ya çarpabilir-